GEBELİK ÖNCESİ YAPILMASI GEREKENLER NE OLAKİ :))

Psikolojik olarak karar verdik vermesinede e bu işin birde fiziksel boyutuda var değilmi..
Kendimizi fiziksel olarakta hazırlamalıyız.Bu sebeple düştük doktor yollarına..Ben bizzat Jinekolojiye,eşimde ısrarlarımla Üroloji ye :)
Ve Deneyimler Şöyle ki :
Kadın doğumda rutin muayene yapılır.Smear testi uygulanır.TSH ve KIZAMIKÇIK için kan testi yapılır.Ve herşey normal çıkar..Doktorun tavsiyesi ile yumurtlama günleri hesaplanır.12-14-16.günler olarak not alınır.Folik asit verilir.Ve benim işim biter.
Beyler malum bu tür testlere herzaman önyargılıdır.Fakat en baştan önlem alınmalı bilinci ile koca hemen ikna edilir.Sperm testleride olumlu sonuçlanır.
Tabi bunlar bizim gibi daha önceden bir hastalığı olmayan insanlar için olan rutin testler.Şeker,tansiyon,kilo problemi olanların hazırlıkları eminim daha farklıdır.
Doktorda işimiz bitti.Aslında bebek hazırlığı için bile olsa hayatı düzene koymak gerekiyor.Sadece anne adayı için değil,baba adayı içinde aynı şeyler sözkonusu..Dengeli beslenmek gerek,her besinden yeterince almak,sigara,alkol tüketmemek gerek bu dönemde..
Sanırım aklıma gelen son birşey var.DİŞÇİ ye de gitmek gerek.Malum bebiş annenin tüm Kalsiyum unu aldığı için ve gebelik esnasında herhangi bir işlem yapılamayacağı için biran önce gitmek gerekk.Korkuları yenmek gerekkk..

ÇOCUK YAPMAYA NASIL KARAR VERİLİR?

Öncelikle işin başına gidelim.EVLENMEYE NASIL KARAR VERİLİR?
Aslında bu süreç tamamen kendiliğinden geliyor..Zaten yıllardır süren birlikteliğimiz üniversite yıllarımıza dayanıyor.Okul bitti,askerlik bitti,işler yoluna kondu..Eee şimdi ne olacak :) Nil Karaibrahimgil in şarkısı gibi 'EVLENMEK GEREKK'..
Yani birşeylere ani bir karar vermiyosun aslında.Süreç seni o noktaya getiriyor.Evlenme teklifi bile sevgili kocam tarafından biz evlenmeden 3 yıl önce edildi bile :)

Düğün dernek evlendik..Evimizi kurduk.Birkaç zaman sonra sorular gelmeye başladı.'EE ÇOCUK NE ZAMAN'.Evlenmeden ; evlilik ne zaman,Evlenince ;çocuk ne zaman diye soran bir zihniyet var maalesef.Belki bizde yapıyoruzdur zaman zaman.Bizim için sorduğumuzda önemsiz bir soru,fakat sorulan için hayati önem taşıyan sorular bunlar..
Peki ya anne olmak..
ANNE OLMA fikri sanırım tüm kadınlarda her zaman vardır.Kim istemez ki hayatta en sevdiğin insandan bi parça olmasın.İçinde yaşatmak onu büyütmek.Bu hissi özlermi insan.Yani bilmediğim bir his bu benim için yabancı bir duygu.Fakat ben bu bilmediğim hissi özlüyorum.Her zaman içimde olan bu duyguyu dile getirmek zaman istiyor sadece.Birşeylerin düzene girmesi gerekiyor.Ve sonunda tabi (anneminde baskılarını asla esgeçemeyeceğim :) bunu kocamla paylaştım..Erkeklerde bu duyguların hiç olduğunu düşünmüyorum.Yani en azından benimki böyle.Sanırım numunelik kendisi..Çocuklardan hoşlanmıyor kaçıyor sevmiyor.Gürültülerine dayanamıyor..E ben istiyorum.Yaş baskısıda var.Durmadan hesaplayıp duruyosun.Şimdi olsa çocuk 20 yaşındayken sen olacaksın 50..Neyse buarada yaş 28..Kocama bir takım baskılarım sonucu kabul ettiremedim.Sonra vazgeçtiğimi söyledim..
Erkek psikolojisi bu ya 'kaçan kovalanır'...Ben vazgeçince kocama cazip geldi..Ve sonunda karar verdik :)

Şimdi ise güzel yanları bir yana,uykusuz geceleri,sürekli gürültüyü,ağlamaları,ömür boyu aklının kalacağı bir varlığı bekliyoruz :)
Yinede hayatımda en çok sevdiğim insanlardan bile seni daha çok seveceğimi biliyorum.Bunu annemden öğrendim...

HANİ BEBEK NERDE :)

Şimdi öncelikle sadece kendime 'merhaba' diyorum :)
Çünkü benden başka kimseler yok,olurmuda bilmiyorum.Çünkü bu bloğu açma sebebim olmasını beklediğim bebeğimle anılarım,hayatım,deneyimlerim,acemiliklerim..herşeyim....
'MODERN GÜNLÜK' te diyebilirim.E artık malum teknoloji çağı..

Şimdi seni bekliyoruz bebeğim..Nezaman geleceksin??Allahım bize bu duyguyu nezaman yaşatacaksın?????